Voor mij was de financiële sector van aandeelhouders, beleggers, onroerend goed en banken altijd al schimmige wereld. Een wereld die omgeven is met een waas van dubieuze transacties, die moeilijk te doorgronden en te controleren zijn en waarbij het eigen gewin doorslaggevend is.
Ook grote ondernemingen overschrijden de grenzen van het toelaatbare waardoor het wantrouwen in de macht van het kapitaal toeneemt. Ik doel bijvoorbeeld op de boekhoudschandalen bij Enron, World Online en Ahold.
Mijn beeld is dat er door veel mensen en organisaties heel veel geld wordt verdiend, in veel gevallen zelfs exorbitant veel , zonder dat daar evenredige prestaties tegenover staan.
De rol van vermogensbeheerders is op zijn zachts gezegd soms zeer dubieus te noemen. Zowel in goede als in slechte tijden zijn de kosten hoog en geven resultaten uit het verleden geen enkele garantie voor de toekomst.
Maar ook de rol van aandeelhouders roept bij mij verbazing op. Ik vind die soms immoreel en verwerpelijk.
De manier waarop ABN AMRO is verkocht, en de gevolgen die dat heeft, niet alleen voor de Nederlandse financiële markt maar ook voor de duizenden werknemers bij deze bank, voedt mijn gevoel van onbegrip en onvrede.
Ik word erdoor in mijn mening bevestigd dat de financiële wereld niet goed functioneert.
Dat geldt natuurlijk nog sterker voor de Amerikaanse financiële sector.
Ook daar werken duizenden financiële experts die voor miljarden beleggen in bijvoorbeeld hypotheken. Onroerend goed is dé markt waarin veel is te verdienen en waarvan de waarde snel kan stijgen.
Hoe is het dan nu toch mogelijk dat de Amerikaanse banken, die een jaar geleden de geldmachines van de wereld waren, nu in één klap tot mega dollarvernietigers zijn omgevormd.
Ik ben vervuld van onbegrip als ik lees dat de Amerikaanse Citigroup 18.1 miljard dollar heeft verkwanseld door een desastreus beleggingsbeleid. Dat beleid is de bank nu in feite fataal geworden en heeft niet alleen gevolgen voor duizenden werknemers die hun baan kwijtraken. Deze financiële crisis heeft ook grote gevolgen voor de wereldeconomie.Nauwelijks van mijn verbazing bekomen lees ik dat Jérôme Kerviel, een medewerker van de franse bank Société Générale 4,9 miljard heeft verloren door te speculeren op de aandelenmarkt.
Heeft de bankensector dan niets geleerd van het Barings-debacle? In 1995 blies Nick Leeson de hele bank op door 1 miljard te verliezen door frauduleus handelen.
Het lijkt erop dat de beheerders van het kapitaal niet in staat zijn grote risico's af te dekken.
Komt dat door gebrek aan deskundigheid of arrogantie? Ik vrees beide.
De financiële wereld zit niet solide in elkaar en hapert op belangrijke onderdelen.
De controle is niet toereikend, het casinogehalte is te hoog.
Gelukkig heeft de Nederlandse economie nog geen grote schade opgelopen door alle problemen op de financiële markten. Het vertrouwen van "de gewone burger" wordt op deze manier echter wel erg op de proef gesteld.
Het wordt hoog tijd dat de financiële wereld de arrogantie opzij zet en doet wat het belooft: verantwoord en duurzaam beleggen!Ben Francooy
Voorzitter FNV Catering
De arrogantie van het kapitaal II
17-07-2008